Je verblijft al tientallen jaren in Nederland. Ondanks allerlei pogingen heb je nog altijd geen verblijfsvergunning. Je leeft onder de radar, een leven tussen hoop en vrees. Geen papieren, geen rechten. Geen werk, geen inkomen. Geen huis, geen thuis. En geen goede zorg of sociale voorzieningen. De jaren verstrijken, je wordt ouder en daarmee ontstaan er nieuwe moeilijkheden.
Het ontbreken van enig toekomstperspectief heeft nog nooit zó zwaar gewogen.

Met mijn serie Ongezien vraag ik aandacht voor Perry, Ben, Ibrahim, Kuffo, Moustafa, Charles en Saïd. En voor alle anderen die moeten overleven in een samenleving waar zij officieel niet bestaan.